آب بندی بتن جزو یکی از مهترین اصول اولیه در ساخت و سازهای بتنی می باشد. ما در این مقاله قصد داریم شما را با اصول درست و مهندسی این امر و همچنین مواد به کار رفته برای انجام آببندی بتن صحبت کنیم، با ما همراه باشید.

آب بندی بتن چیست ؟

آب بندی بتن به معنای جلوگیری از نفوذ آب به بتن و مقاومت در برابر فشار هیدرواستاتیک می باشد. بتن یک ماده‌ ی مخلوط شونده است و اگر به خوبی آب بندی نشود، می تواند به مرور زمان مقدار زیادی آب را به خود جذب کند. این آب جذب شده می تواند حاوی آلودگی ها و مواد شیمیایی مختلفی باشد که تخریب بتن را رقم می زنند.  بتن در مفهوم وسیع به هر ماده یا ترکیبی که از یک ماده چسبنده با خاصیت سیمانی شدن تشکیل شده باشد گفته می شود. این ماده چسبنده عموما حاصل فعل و انفعال سیمان های هیدرولیکی و آب است. امروزه چنین تعریفی از بتن شامل طیف وسیعی از محصولات می شود. بتن ممکن است از انواع مختلف سیمان و نیز پوزولان ها، سرباره کوره ها، گوگرد، مواد افزودنی، پلیمرها، الیاف و غیره تهیه شود. اگر می خواهید که از عمر طولانی و دوام بالای بتن خود مطمئن شوید، لازم است که آب بندی آن را به صورت استاندارد انجام دهید. اینک حدود سه تا چهار دهه است که کاربرد بتن در شرایط خاص مورد استقبال کاربران آن قرار گرفته است. امروزه با پیشرفت علم و تکنولوژی مشخص شده، که صرف توجه به مقاومت بعنوان یک معیار برای استفاده بتن در محیط های مختلف و کاربردهای مختلف، نمی تواند جوابگوی مشکلاتی باشد که در دراز مدت در ترمیم سازه های بتنی ایجاد می گردد. یکی از مواردی که در مورد مقاوم سازی سازه های بتنی بالاخص مواردی که در مجاورت دائم یا غیر دائم با آب و مواد شیمیایی می باشد بسیار با اهمیت است. عملکرد مسدود کنندگی در برابر تراوش، نفوذ، فشار یا تهاجم آب حاوی مواد شیمیایی علاوه بر تحمل خوب باربری آن است. در این راستا باید بتنی ساخته شود که اصطلاحا آب بند یا ناتراوا گفته می شود. برای آن که بتن را آب بندی کنید چند راه پیش روی شماست.

آب بند نمودن سازه به روش اجرای بتن آببند و نفوذناپذیر :

در سیستم آب بندی سازه های بتنی، دو مبحث در دستور کار قرار دارد. مبحث اول اجرای بتن آب بند و مبحث دوم آب بندی درزهای اجرایی بین مراحل مختلف کار می باشد. در این راستا دو بخش به صورت مجزا شرح داده می شود.

1-بخش نخست، به کارگیری تمهیدات جهت نفوذناپذیری حداکثری جسم بتن :

با توجه به اینکه بتن محصولی ناهمگن میباشد ، بررسی آن (حتی بتن های با مقاومت بالا) زیر میکروسکوپ مشخص می نماید که بتن دارای حفره های موئی کوچک و بزرگ می باشد که باعث نفوذ آب و مایعات درون آن میشود. با این وجود به طور معمول این حفرات در بتن های با کیفیت، باعث نشت آب، به خصوص در کوتاه مدت نمی گردد.

اما آنچه نیاز به آب بندی بتن را لازم نموده است، مشکلات، محدودیت و حوادث اجرای بتن می باشد. پرواضح است یک بتن یکپارچه و به خوبی متراکم شده در ضخامت های بالا جلوی نفوذ آب را به صورت جاری خواهد گرفت. لذا بروز مشکلات اجرایی که تجربه نشان داده بسیار واقع بینانه است باعث نقاط ضعف در بتن شده که باید برای جلوگیری از بروز و تاثیر منفی آن و به تبع بروز نشت آب تمهیدات لازم پیش بینی گردد. از جمله این مشکلات می توان به تراکم ناکافی، تراکم زیاد که باعث کرموشدگی گردد، جداشدگی بتن، ترک های ناشی از جمع شدگی، تراکم ناکافی به علت تراکم میلگردها، درزهای اجرایی پیش بینی نشده به علت نامنظم بودن تخلیه بتن ناشی از خراب شدن پمپ بتن یا تراک میکسرها، نسبت آب به سیمان بالا و... اشاره کرد.

بدیهی است که بروز برخی از این مشکلات مانند خراب شدن تراک میکسر یا پمپ بتن در اختیار عوامل اجرایی نبوده و حادثه ای غیرقابل پیش بینی می باشد. از سوی دیگر با توجه به عدم دسترسی به پشت دیوار پس از بتن ریزی (نظر به اینکه اغلب قالب ها یک طرفه می باشند) امکان تعمیر نقاط از بیرون و فشار مثبت وجود ندارد. در این چارچوب، باید تدابیر لازم برای کم شدن حداکثری اثرات ناشی از این مشکلات به کار گرفته شود. از این رو طبیعتا راهکار استفاده از افزودنی های بتن می باشد.

2 - برای آب بندی درزهای اجرایی دو روش وجود دارد که بسته به محل درز و شرایط می بایست از آنها استفاده نمود.

• آب بندی درز اتصال فونداسیون به دیوار :

در این محلها با توجه به شرایط بهترین گزینه استفاده از واتراستاپ PVC می باشد. این واتراستاپ باید به نحو درستی که واتراستاپ دچار دررفتگی نگردد، در مرکز عرض دیوار نصب شود. واتراستاپ بهینه در این محل از نوع تخت، سی سانتیمتر عرض و 4 میلیمتر ضخامت می باشد. بهتراست در محل دیوار بیرونی و نصب واتراستاپ، برای اینکه بتن تا مرکز واتراستاپ ریخته شود، رامکا اجرا شود.از سوراخ کردن واتراستاپ باید به شدت خود داری نمود.

• آب بندی درزهای اجرایی ارتفاعی و طولی در دیوار، درزهای زیر و روی سقف و قطع بتن ها :

در این درزها دو روش وجود دارد که می توان استفاده نمود. که البته با توجه به حساسیت موضوع ، برای اطمینان خاطر پیشنهاد می گردد به صورت توام، از دو روش استفاده نمود.

گزینه نخست

مبتنی برای اجرای واتراستاپ های منبسط شونده هیدورفیلی می باشد. عملکرد این واتراستاپ ها بر اساس انبساط حجمی در مجاورت با آب می باشد و مسدود کردن درز و جلوگیری از عبور آب می باشد. واتراستاپ هیدروفیلی باید در طول و در مرکز عرضی دیوار نصب شوند. باید توجه داشت درزها به شکلی ایجاد شوند که سطح نهایی (محل نصب واتراستاپ) تقریبا صاف باشد تا واتراستاپ به خوبی روی آب بچسبد. میزان افزایش حجم واتراتساپ ها به طور متوسط بتن 300 تا 700 درصد می باشد که البته منطق ایجاب می کند با توجه به ابعاد مویی درز ، بیش از 50 درصد نیاز به افزایش حجم نباشد.

گزینه دوم

مبتنی بر استفاده از چسب اپوکسی اتصال بتن قدیم به جدید می باشد. این چسب به میزان 1 کیلوگرم در مترمربع ، به صورت شره ای (با توجه به عدم دسترسی به محل درز) بر روی سطح درز اجرا می گردد و سپس بتن مرحله دوم بر روی آن اجرا می گردد. باید چسب بتن به میزانی اعمال گردد که بتن روی آن حداکثر ظرف 20 دقیقه بر روی آن ریخته شود (بتن پایکار باشد). خصوصیات این محصول به نحوی است که پس از خشک شدن بتن، درز به کلی غیر قابل نفوذ و در برابر بارهای سازه ای نیز مقاوم می باشد.

شما میتوانید جهت مشاوره با کارشناسان مجرب ما جهت امور آب بندی تخصصی بتن از طریق لینک کران کاو بتن ایران در تماس باشید.