آب بندی فشار منفی
آب بندی فشار منفی
آب بندی فشار منفی به حالتی از عملیات آب بندی یک سطح در شرایطی گفته می شود، که فشار آب از پشت سطح آب بندی شده وجود داشته باشد و از نظر فنی زمانی که شاهد ورود آب خارج از سیستم به داخل سطح باشیم به آب بندی نیاز خواهیم داشت و در واقع نوعی آب بندی ثانویه به روش استفاده از پوشش های سطحی یا نفوذگر و یا تزریق می باشد. چاله های آسانسور نمونه ای از آب بندی فشار منفی می باشد و از آنجایی که این چاله ها در تراز پایین ساختمان ها و در مجاورت قطعات الکتریکی قرار دارند، نشت آب از پشت دیوارهی چاله مشکل ساز خواهد شد. مثال دیگر احداث استخر در تراز منفی صفر در نزدیکی دریا است. در ساختار استخرهایی که تنها با مواد سنتی و بدون افزودنیهای مجاز بتن و مواد آب بندی بتن ساخته شده است، عمدتا بحث فشار منفی مطرح است و به دلیل تجمع آب باران، برف و سفره های زیر زمینی رخ می دهد و در صورتی که استخر با سیمان ، بلوک ، سنگ و آجر ساخته شده باشد مشکل ساز خواهد شد زیرا تنها بافت بتن قادر به تحمل مواد فشار منفی است. در صورت نبود بافت بتنی ، آب و رطوبت از بافت سیمانی عبور کرده و منجر به صدمه دیدن رنگ استخر و مواد آب بندی آن خواهد شد. اگر حجم رطوبت نفوذ یافته در جسم بتن در سطح مجاور هوا تبخیر شود و در زمان تجزیه و تحلیل رطوبت هیچ صدمه ای وارد نشود در این صورت طبق استاندارد کاربردی ساختمان به چنین بتنی بتن آب بند گفته می شود که در خصوص سازه های نگهدارنده ی مایعات از اهمیت بیشتری برخوردار است.
از محصولات آب بندی فشار منفی می توان به آب بندکننده بتن با استفاده از تزریق پلی یورتان دوجزئی، پودر آب بندکننده ی نفوذگر بتن، ملات و پوشش آب بندکننده ی نفوذگر با خواص کریستال شوندگی بالا اشاره نمود.
