انتخاب پلی ال مناسب برای تولید پلی اورتان

برای تولید پلی اورتان های نرم از موادی به نام پلی ال با وزن های بالا و برای پلی اورتان های سخت از پلی ال با وزن ملکولی کم استفاده می شود، در این مقاله قصد داریم به مواردی که باید در انتخاب پلی ال مناسب برای تولید پلی اورتان مورد نیاز است اشاره کنیم.

از پلی ال های با وزن مولکولی بالا عمدتا برای سنتز پلی اورتان(PU) نرم استفاده می‌شود در حالی که پلی ال های با وزن مولکولی کم برای تولید پلی یورتان سخت استفاده می‌شوند پلی ال هایی که برای پلی یورتان های نرم مورد استفاده قرار می‌گیرند، اغلب از آغازگرهایی با عملکرد پایین مانند گلیسیرین، دیپروپیلن گلیکول یا محلول آب و سوربیتول استفاده می‌کنند.

از طرف دیگر، پلی الها برای پلی اورتان های سفت و سخت آغازگرهای با عملکرد بالاتر مانند سوربیتول، بازهای مانیچ، ساکارز و تولوئنیدامین را به کار میگیرند. معمولاً تا رسیدن به وزن مولکولی مورد انتظار، اتیلن اکسید و / یا اکسید پروپیلن در آغازگرها گنجانده می‌شود.

قابل ذکر است که مقدار و ترتیب افزودن اکسید، بسیاری از خصوصیات پلی ال را تعریف می‌کند این شامل حلالیت در آب، واکنش پذیری و سازگاری آن است. پلی ال هایی که فقط از اکسید پروپیلن تولید می‌شوند، غالباً با گروههای OH ثانویه خاتمه می‌یابند و در مقایسه با پلی الهای حاوی اکسید اتیلن (حاوی گروههای اولیه – OH) )واکنش کمتری دارند.

پلی ال های پیوندی که پلی ال های پر شده نامیده می‌شوند، از آکریلونیتریل ریز توزیع شده، استایرن-اکریلونیتریل یا ذرات پلیمری پلی اوره تشکیل شده اند که از نظر شیمیایی به یک پلی کتون با وزن مولکولی بالاتر پیوند می‌خورند. غالباً، آنها برای افزایش ظرفیت تحمل بار، در فوم‌های با انعطاف پذیری بالا گنجانده می‌شوند.

همچنین ممکن است از آنها برای افزودن مقاومت به الاستومرهای ریخته گری شده و سایر فوم‌های ریز سلول استفاده شود. پلی ال های فوم سفت و سخت با وزن مولکولی کم نیز ممکن است با استفاده آغازگرهایی از تری اتانول آمین یا اتیلن دی آمین تولید شوند. این نوع از پلی ال ها به دلیل وجود اتم‌های نیتروژن موجود در ساختار، خاصیت کاتالیزوری ذاتی دارند.

دسته دیگری از پلی اتیل پلی ال بسیار مهم به نام پلی (تتراماتیلن اتر) گلیکول که از پلیمریزاسیون تتراهیدروفوران بدست آمده است، عمدتاً برای کاربردهای خیساندن، الاستومر و پوشش با عملکرد بالا مورد توجه قرار می‌گیرند.

معمولاً پلی ال های پلی استر چسبناک تر هستند و همچنین در مقایسه با پلی ال های پلی اتر گران ترند. با این حال، آنها هنوز هم بسیار مهم هستند زیرا آنها پلی یورتانی با مقاومت بیشتر در برابر برش تولید می‌کنند. گروه دیگری از پلی ال های پلی استر از مواد اولیه‌ای که بازیافت شده اند حاصل می‌شوند.

آنها از طریق ترانس استریشن سازی تولید می‌شوند که در غیر این صورت به عنوان گلیکولیز پلی بازیافتی (اتیلن رفتالات) یا ته تقطیر دی متیل ترفتالات با گلیکول‌ها شناخته می‌شود (به عنوان مثال: دی اتیلن گلیکول).

این پلی ال های آروماتیک که دارای وزن مولکولی کمی نیز هستند، اغلب برای تولید فوم‌های سفت و سخت مورد استفاده قرار می‌گیرند زیرا باعث کاهش هزینه و خاصیت اشتعال پذیری مناسب برای تخته‌های پلی ایزوسیانورات و همچنین فوم‌های عایق پلی یورتان می‌شوند.

با ما بخوانید : ویژگی عایق های الاستومری

در ساخت درزگیرها، الاستومرها و چسب‌های پلی اورتانی که به کیفیت‌های بالا احتیاج دارند که می‌تواند باعث مقاومت در برابر عوامل شیمیایی و محیطی شود، گروهی از پلی ال ها به نام پلی ال های ویژه مورد نیاز است. برخی از این پلی ال ها عبارتند از: پلی ال های پلی سولفید، پلی های پلی کاپرولاکتون، پلی ال های پلی کربنات و پلی ال های پلی بوتادین.

پلی ال های مختلفی ممکن است از منابع طبیعی و تجدیدپذیر مانند روغن‌های گیاهی بدست آید. این مواد تجدید پذیر می‌توانند اسیدهای چرب یا اسیدهای چرب دیمر باشند.

روغن‌های سبزیجاتی که می‌توان از آنها پلی ال تهیه کرد شامل کرچک، سویا، پونگامیا گلابارا، چریش، دانه پنبه و غیره است.روغنهای مشتق شده از این روغن‌های گیاهی عمدتا برای تولید فوم‌های نرم قالبی و الاستومرها استفاده می‌شوند. وجود تری اسیل گلیسیرید در روغن‌های سبزیجات آنها را برای تولید چندین ماده پلیمری مناسب می‌کند.

پلی ال های حاصل از منابع تجدیدپذیر را می‌توان با ایزوسیانات ها واکنش داده و پلی یورتان هایی با خواص ویژه تولید کرد که برای طیف وسیعی از کاربردها مناسب است.

پلی یورتان های حاوی فلورین سنتز شده از دو جز شامل واکنش پلی ایزوسیانات با پلی ال های فلوئوره شده برای سنتز پوشش / رنگ محیط مورد بررسی قرار گرفته اند. با توجه به مقدار زیاد پیوند فلوئور کربن (قوی ترین پیوند شیمیایی) در پلی یورتان های حاوی فلورین، مشاهده شده است که آنها مقاومت خوبی در برابر اشعه ماورا بنفش، مواد قلیایی، مواد شیمیایی، اسیدها، حلال‌ها، خوردگی، هوازدگی، قارچ‌ها و سایر حملات میکروبی دارند. این ویژگی‌ها آنها را برای رنگ آمیزی / پوشش با کیفیت بالا بسیار مطلوب می‌کند.